Een
door Andy getatoeëerde ijsbeer kan ik niet meer laten zetten.
Naast
tatoeëren, alsook horloges, waren draken zijn andere passie. Bij een
onterechte inval in zijn woning haalde de politie zijn verzameling
overhoop, maar vonden niet wat ze zochten. Wel enkele draken die wel
eens wapens zouden kunnen zijn. De rechter vond dat hij de draken
terug moest krijgen. Echter, de politie kon ze niet meer terugvinden.
Wellicht
kwam de interesse voor draken van moeders kant, die naar Madura in
Indonesië waren geëmigreerd. Zij waren verre familie van de Van
Duijne, die in 1813 de latere koning Willem I op zijn schouders nam
en naar het Scheveningse strand droeg. We kwamen erachter dat aan de
overkant van zijn speeltuin ook een nazaat van die Van Duijne woont.
Zijn
speeltuin was zijn leven. Na zijn wilde jaren kraakte hij in 1995 in
de Schilderswijk het braakliggende terrein tussen de Schapenlaan en
Zoutkeetsingel. Hij kreeg te horen: “Dit
is een speeltuin. Kijk maar wat je er mee kan. Bouw het maar op.”
Dat
werd niet tegen dovemansoren gezegd. Vallend en opstaand bouwde hij
de speeltuin op en droeg de buurt op zijn schouders. De spelende
kinderen zag hij volwassen worden, ging met ze kanoën, kende deze en
hun ouders en bleef als een van de weinige met hun in gesprek.
Onmeetbaar - als geen ander wist hij wat er in dit deel van de
Schilderswijk speelde.
In
2007, na een flinke opknapbeurt, heropend toenmalig wethouder Bert
van Alphen zijn
speeltuin. Echter, al 2008 moest de buurt voor de eerste keer in
actie komen om meester Andy als beheerder te behouden. Eind 2010,
vlak voor zijn vakantie, ontvangt Andy van Zebra
een
ontslagbrief.
Zebra
wilde dat Andy de speeltuin aan een nieuwe beheerder
overdroeg.
Weer
komt de buurt voor Andy op. Burgemeester van Aartsen zegt de
gemeenteraad toe dat Andy mag blijven. Maar deze zekerheid duurt niet
lang. Opnieuw wordt gedreigd dat Andy weg moet en de speeltuin een
Haags
Hopje
moet worden. En de buurt voert weer actie. Unaniem neemt de Haagse
gemeenteraad op 8 november 2012 een motie aan dat Andy als
speeltuinbeheerder mag aanblijven.
Toch blijft de onzekerheid over
zijn
speeltuin voortduren. Op de speeltuin krijgt Andy een hartaanval. De
arts wil niet dat hij naar het, aan de overkant liggende, Westeinde
ziekenhuis loopt. Het ambulancepersoneel twijfelt daaraan en wijst
hem op de kosten. Eerst in het ziekenhuis zijn ze overtuigd. Hij
moest gedotterd worden.
Persoonlijk
maakte ik met Andy kennis toen ik bedreigd werd door een cliënt van
Parnassia aan de Zoutkeetsingel. Hij ging tussen mijn hond en mij en
de dreigende man staan. Menige situatie heeft hij zo gesust.
Sindsdien
waren wij bevriend. Aan mijn tafel voerde wij over welk onderwerp dan
ook menig gesprek. Door hem ben ik langer in de buurt blijven wonen
en raakte als vele andere betrokken bij de activiteiten in de buurt,
zoals het Buurt Interventie Team en de Nationale Buitenspeeldag.
Nadat
ik de buurt met zijn hulp ontvlucht was, verwaterde ons contact.
Het
afgelopen jaar werd er gewerkt aan een plan om 'zijn' speeltuin
opnieuw in te richten. Hij werd enkele dagen gemist. Hij bleek dood
thuis te liggen. Waarschijnlijk kon hij de ontwikkelingen niet
bijhouden. Nu kan 'zijn' speeltuin toch een Haags
Hopje
worden. De buurt zal hem missen.
Ik
wens zijn vriendin, familie en vrienden veel sterkte.
Govert
