Posts tonen met het label Schilderswijk. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Schilderswijk. Alle posts tonen

Andy Ploeg 1964 - 2016

Een door Andy getatoeëerde ijsbeer kan ik niet meer laten zetten.
Naast tatoeëren, alsook horloges, waren draken zijn andere passie. Bij een onterechte inval in zijn woning haalde de politie zijn verzameling overhoop, maar vonden niet wat ze zochten. Wel enkele draken die wel eens wapens zouden kunnen zijn. De rechter vond dat hij de draken terug moest krijgen. Echter, de politie kon ze niet meer terugvinden.
Wellicht kwam de interesse voor draken van moeders kant, die naar Madura in Indonesië waren geëmigreerd. Zij waren verre familie van de Van Duijne, die in 1813 de latere koning Willem I op zijn schouders nam en naar het Scheveningse strand droeg. We kwamen erachter dat aan de overkant van zijn speeltuin ook een nazaat van die Van Duijne woont.
Zijn speeltuin was zijn leven. Na zijn wilde jaren kraakte hij in 1995 in de Schilderswijk het braakliggende terrein tussen de Schapenlaan en Zoutkeetsingel. Hij kreeg te horen: “Dit is een speeltuin. Kijk maar wat je er mee kan. Bouw het maar op.”
Dat werd niet tegen dovemansoren gezegd. Vallend en opstaand bouwde hij de speeltuin op en droeg de buurt op zijn schouders. De spelende kinderen zag hij volwassen worden, ging met ze kanoën, kende deze en hun ouders en bleef als een van de weinige met hun in gesprek. Onmeetbaar - als geen ander wist hij wat er in dit deel van de Schilderswijk speelde.
In 2007, na een flinke opknapbeurt, heropend toenmalig wethouder Bert van Alphen zijn speeltuin. Echter, al 2008 moest de buurt voor de eerste keer in actie komen om meester Andy als beheerder te behouden. Eind 2010, vlak voor zijn vakantie, ontvangt Andy van Zebra een ontslagbrief. Zebra wilde dat Andy de speeltuin aan een nieuwe beheerder overdroeg. Weer komt de buurt voor Andy op. Burgemeester van Aartsen zegt de gemeenteraad toe dat Andy mag blijven. Maar deze zekerheid duurt niet lang. Opnieuw wordt gedreigd dat Andy weg moet en de speeltuin een Haags Hopje moet worden. En de buurt voert weer actie. Unaniem neemt de Haagse gemeenteraad op 8 november 2012 een motie aan dat Andy als speeltuinbeheerder mag aanblijven.
Toch blijft de onzekerheid over
zijn speeltuin voortduren. Op de speeltuin krijgt Andy een hartaanval. De arts wil niet dat hij naar het, aan de overkant liggende, Westeinde ziekenhuis loopt. Het ambulancepersoneel twijfelt daaraan en wijst hem op de kosten. Eerst in het ziekenhuis zijn ze overtuigd. Hij moest gedotterd worden.
Persoonlijk maakte ik met Andy kennis toen ik bedreigd werd door een cliënt van Parnassia aan de Zoutkeetsingel. Hij ging tussen mijn hond en mij en de dreigende man staan. Menige situatie heeft hij zo gesust.
Sindsdien waren wij bevriend. Aan mijn tafel voerde wij over welk onderwerp dan ook menig gesprek. Door hem ben ik langer in de buurt blijven wonen en raakte als vele andere betrokken bij de activiteiten in de buurt, zoals het Buurt Interventie Team en de Nationale Buitenspeeldag.
Nadat ik de buurt met zijn hulp ontvlucht was, verwaterde ons contact.
Het afgelopen jaar werd er gewerkt aan een plan om 'zijn' speeltuin opnieuw in te richten. Hij werd enkele dagen gemist. Hij bleek dood thuis te liggen. Waarschijnlijk kon hij de ontwikkelingen niet bijhouden. Nu kan 'zijn' speeltuin toch een Haags Hopje worden. De buurt zal hem missen.
Ik wens zijn vriendin, familie en vrienden veel sterkte.
Govert

Raad van State: brief is géén afval


Opsteker!
De Raad van State heeft mijn beroep tegen het besluit van de Haagse burgemeester Van Aartsen gegrond verklaard. Zij vernietigd hiermee het besluit van B&W inzake: brief = afval.

Datum van uitspraak: woensdag 17 december 2014
Tegen: het college van burgemeester en wethouders van Den Haag
Proceduresoort: Eerste aanleg - enkelvoudig
Rechtsgebied: Algemene kamer - Milieu - Bestuursdwang / Dwangsom
Nummer: 201405390/1/A4
Afdeling Bestuursrecht

Uitspraak in het geding tussen:
[appellant], wonend te Den Haag,
en
het college van burgemeester en wethouders van Den Haag,
verweerder.

Procesverloop
Bij besluit van 6 december 2013 heeft het college zijn beslissing om op 29 november 2013 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening 2010 van de gemeente Den Haag op onjuiste wijze aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. Daarbij heeft het college vermeld dat een gedeelte, te weten een bedrag van € 126,00, van de kosten van de toepassing van bestuursdwang voor rekening van [appellant] komt.
Bij besluit van 21 mei 2014 heeft het college het door [appellant] hiertegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.
Tegen dit besluit heeft [appellant] beroep ingesteld.
De zaak is door een meervoudige kamer van de Afdeling verwezen naar een enkelvoudige.
De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 28 november 2014, waar [appellant], bijgestaan door [gemachtigde], en het college, vertegenwoordigd door mr. G.J.N. Hazenkamp, werkzaam bij de gemeente, zijn verschenen. 

Overwegingen
1. Ingevolge artikel 4, tweede lid, van de Afvalstoffenverordening kan het college aanwijzen via welke inzamelvoorziening de inzameling van een bepaalde categorie huishoudelijke afvalstoffen ten behoeve van de gebruiker van een perceel plaatsvindt.
Ingevolge artikel 9, eerste lid, is het de gebruiker van een perceel, voor wie krachtens artikel 4, tweede lid, een inzamelvoorziening is aangewezen, verboden de huishoudelijke afvalstoffen anders aan te bieden dan via de betreffende inzamelvoorziening.
2. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een doos met huishoudelijke afvalstoffen die op 29 november 2013 is aangetroffen naast een ondergrondse restafvalcontainer (hierna: ORAC) ter hoogte van de woning aan de Rozenburgstraat 203 te Den Haag. Omdat op of in de doos een poststuk is aangetroffen dat volgens het college herleidbaar is tot [appellant], stelt het college zich op het standpunt dat de doos van hem afkomstig is en dat hij deze in strijd met artikel 9, eerste lid, van de Afvalstoffenverordening ter inzameling heeft aangeboden.
3. [appellant] betoogt dat hij ten onrechte als overtreder is aangemerkt. Hij voert aan dat hij niet de geadresseerde van het poststuk is, maar de Stichting Ar[c]tic Peoples Alert en dat hij bij die stichting slechts vrijwilliger is. Volgens hem wordt de post in de Zusterstraat regelmatig verkeerd bezorgd en heeft hij het desbetreffende poststuk nooit ontvangen. Hij verwijst naar een e-mailbericht van Ar[c]tic Council Indigenous Peoples Secretariat waarin staat dat onlangs een wenskaart aan hem is verzonden. Verder voert hij aan dat het niet logisch is dat hij gebruik zou maken van de ORAC in de Rozenburgstraat, die op ruim 300 m afstand van zijn woning aan de Zusterstraat, waar hij ten tijde van de toegepaste spoedeisende bestuursdwang woonde, is gelegen, omdat er op de hoek van deze straat en de Schapenlaan ORAC's staan, aldus [appellant]. Daarnaast voert hij aan dat hij een sterk gevoel van onveiligheid in zijn woonomgeving heeft. Daarom komt hij niet in de Rozenburgstraat of de daar omheen liggende straten.
3.1. Ingevolge artikel 5:1, tweede lid, van de Algemene wet bestuursrecht wordt onder overtreder verstaan: degene die de overtreding pleegt of medepleegt.
Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen, onder meer in de uitspraak van 1 juni 2005 in zaak nr. 200501068/1, zal in de regel mogen worden aangenomen dat de persoon tot wie de aangetroffen afvalstoffen kunnen worden herleid, ook de overtreder is. Dit geldt echter niet indien diegene aannemelijk maakt dat hij niet degene is geweest die het te handhaven voorschrift heeft geschonden.
3.2. Vaststaat dat op 29 november 2013 naast een ORAC ter hoogte van de woning aan de Rozenburgstraat 203 te Den Haag een doos met huishoudelijke afvalstoffen is aangetroffen met daarop of daarin een poststuk. Op het poststuk is de naam van [appellant], met daaronder de naam van Stichting Ar[c]tic Peoples Alert, en het adres van [appellant] vermeld. Het college heeft zich, gelet op de adressering, terecht op het standpunt gesteld dat dit poststuk herleidbaar is tot [appellant]. Dat op het poststuk tevens de naam van Stichting Ar[c]tic Peoples Alert is vermeld, maakt niet dat het poststuk niet herleidbaar is tot [appellant]. De omstandigheid dat hij slechts vrijwilliger bij Stichting Ar[c]tic Peoples Alert zou zijn, wat daar ook van zij, maakt dit niet anders.
De Afdeling acht de door [appellant] gestelde persoonlijke omstandigheid dat hij een sterk gevoel van onveiligheid in zijn woonomgeving heeft, daarbij mede in aanmerking genomen het verhandelde ter zitting en de omstandigheid dat hij zonder begeleiding niet ter zitting kon verschijnen, niet zonder betekenis bij de beoordeling van de vraag of hij als overtreder kan worden aangemerkt. Nu de doos op ruim 300 m afstand van zijn woning is aangetroffen en er op kortere afstand van zijn woning ORAC's zijn gelegen, heeft het college onder die omstandigheden door bij het besluit op bezwaar alleen te overwegen dat de doos met huishoudelijke afvalstoffen vanwege het aangetroffen poststuk tot hem kan worden herleid, onvoldoende draagkrachtig gemotiveerd dat [appellant] moet worden aangemerkt als overtreder van artikel 9 van de Afvalstoffenverordening.
4. Het beroep is gegrond. Het besluit van 21 mei 2014 dient wegens strijd met artikel 7:12 van de Algemene wet bestuursrecht te worden vernietigd.
5. Van proceskosten die voor vergoeding in aanmerking komen, is niet gebleken.

Beslissing
De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:
I. verklaart het beroep gegrond;
II. vernietigt het besluit van het college van burgemeester en wethouders van Den Haag van 21 mei 2014, kenmerk B.4.14.0220.001;
III. gelast dat het college van burgemeester en wethouders van Den Haag aan [appellant] het door hem voor de behandeling van het beroep betaalde griffierecht ten bedrage van € 45,00 (zegge: vijfenveertig euro) vergoedt.
Aldus vastgesteld door staatsraad, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van de griffier.
Uitgesproken in het openbaar op 17 december 2014.
163-720.
 

Op deze zittingsdag zijn drie van de vijf vergelijkbare zaken tegen B&W Den Haag gegrond verklaard.
Uitspraak 201403405/1/A4 Gegrond
Uitspraak 201403444/1/A4 Gegrond
Uitspraak 201403654/1/A4 ongegrond
Uitspraak 201403971/1/A4 hersteld
Uitspraak 201404433/1/A4 Gegrond
 

Pleitnota                                                                                         ‘s-Gravenhage, 28 november 2014
Hoogedelgestrenge staatsraad,

Ik vind het bijzonder om in dit gebouw bezwaar te maken tegen de kostenrekening van de burgemeester van ‘s-Gravenhage voor het verwijderen van een - als afval - beschouwde brief van het Arctic Council Indigenous Peoples Secretariaat in Kopenhagen bestemd voor stichting Arctic Peoples Alert.
Nadat dit gebouw het woonhuis van raadspensionaris Johan van Oldenbarnevelt was, die in 1619 werd onthoofd, woonde hier de gevluchte winterkoning, Frederik V van de Palts van Bohemen met zijn vrouw Elizabeth Stuart.
Winterkoningin Elizabeth had in 1625 hierboven een Groenlander te logeren, die op de Hofvijver zijn kajakvaren en zijn jachtkunst mocht vertonen en als uitzondering op de zwanen mocht jagen.
In november 2013 zonden onder andere Groenlanders Arctic Peoples Alert de jaarlijkse goede wensen. Echter, deze brief werd niet bezorgd. Blijkbaar gevonden en zogezegd van een postzegel - inclusief korting - ter waarde van € 126 voorzien. Tot op heden is deze brief bij Arctic Peoples Alert niet aangekomen.
Ik zal proberen over deze gang van zaken niet boos te worden.
Ik kan namelijk niet tegen onrecht.
En mocht ik me toch laten gaan, dan is dat niet aan u persoonlijk gericht.
Ik zit namelijk al enkele jaren met een door de overheid gemaakte kafkaiaanse knoop die ik maar niet kan ontrafelen.
Dit voorjaar is het mij gelukt om uit mijn vorige woonomgeving zogezegd “te vluchten”. Gelukkig hoefde ik geen mensensmokkelaars in te schakelen of in een gammel bootje een zee over te steken. Ik kon zowaar in Den Haag blijven wonen.
Dagelijks sta ik nog versteld over het grote contrast tussen mij oude en nieuwe woonomgeving. Aan de relatieve rust ben ik nog niet gewend. Ik zou hier niet staan, als ik niet verhuisd was. De bewoners in mijn oude wijk wordt dan ook veel onthouden.
Naast deze kwestie heb ik met de burgemeester een conflict over de Basis Registratie Personen. Omdat de vorige bewoonster niet tijdig uitgeschreven bleek te zijn, heb ik juridisch en administratief vier maanden zogezegd “met haar samengewoond” met alle juridische en financiële gevolgen van dien.
Dit mag niet gecorrigeerd worden. Ook hiertegen heb ik bezwaar aangetekend en bij een verwachte negatieve uitspraak van de burgemeester, zal ik me wederom tot de Raad van State wenden.
Verder vond Woonstichting Haag Wonen het na mijn verhuizing nodig om de tuin met bomen van mijn oude woning - zonder vergunning in het broedseizoen - volledig te rooien en mij de rekening van € 3.000 te sturen. Hiervoor wacht ik op de uitnodiging om voor de kantonrechter te verschijnen. Zo kan ik nog even doorgaan.
Tijdens het uitlaten van mijn hond, vorige week donderdag, werd ik weer eens gestalkt door drie gemeentelijke toezichthouders in een auto. Zij reden terug om mij nog eens extra goed te bekijken.
Afgelopen zondag na een bezoek aan de centrale bibliotheek waar ik boeken over Spinoza had geleend, werd ik in de tram verrast door een HTM-controleur in burger die me vertelde dat het niet meer nodig is zich uit zichzelf te legitimeren.
Na mijn traumatische ervaring met boa’s in de tram roept dat het nodige op.
In een stad dat Vrede en Recht in haar wapen verwacht ik dat men anders met elkaar omgaat.
Ik maak mij ernstig zorgen over de ontwikkeling in mijn stad.

2015 06 09 bijgewerkt

Koningskaars

Geplaatst: 20.09.2013
Den Haag, 11 september 2013: Koningskaars (toorts)
(Verbascum thapsus
) voor de Blauwe brug over de Zoutkeetsingel.




Feest voor de merels

Tuin Zusterstraat, 18 augustus 2013, Lijsterbessen voor de Merels.
De gehele tuin, waaronder deze lijsterbes en de berkenbomen, zijn in april 2014
door Haag Wonen gerooid.
Bijgewerkt: 20.09.2013/09.06.2015

Schaduw

Raam Zusterstraat, Den Haag. Geplaatst: 20.09.2013

Andy moet blijven!

AD - Haagse Courant, 6 november 2012.

Leerling Groep 8 Savelsbergschool, Den Haag.

Schilderswijksbadwater

Dagelijks blijft het een uitdaging om in de krachtwijk deel 8 van de Haagse Schilderswijk te willen blijven wonen. Na de aanslagen in Noorwegen voel ik me daartoe meer en meer gehouden.
Vooropgesteld, in deze tijd zijn bezuinigingen nodig en er moet opgetreden worden tegen overlast en criminaliteit. Echter, het gaat de door Haagse gemeenteraadsleden gemaakte bezuinigingskeuzes en de manier waarop deze worden uitgevoerd.
Zonder dat het totale bezuinigingseffect bij elkaar is opgeteld, heeft een meerderheid van de raad besloten de samenleving, die na de wederopbouw  is opgebouwd, versneld af te breken :
  • Gesloten bibliotheken, kinderboerderijen, Haagse Hopjes en buurthuizen;
  • Ontslagen vaste- en tijdelijke krachten, ID-ers en WIV-ers;
  • In hun nakie gezet jeugd-, jongeren-, welzijn- en opbouwwerk, groenvoorziening, wijkbeheer, politie en thuiszorg;
  • Vergrote schoolklassen, leerlingen zonder rugzakjes. 
  • Zal ik nog even doorgaan?
Het cumulatief hiervan, met daarbij opgeteld de al bestaande krachtwijkuitdagingen en de bij de uitvoeringsorganisaties veroorzaakte chaos, heeft een verkrachtend effect.
Fors in munt en vrijheid wil een raadsmeerderheid er in de toekomst voor betalen.
Op, terug naar de jaren dertig van de vorige eeuw en de niet bestaande goede oude tijd van voor de laatste inval van onze buren. Sorry, vergelijken en kennis van de geschiedenis wordt niet toegestaan.
De vrijwillige, niet door professionals gesteunde, krachtwijker mag het zelf uitzoeken. Hangjongere en of burger, emigreer op tijd naar Noorwegen, als tenminste je huis nog verkoopbaar is.
Korte termijn denkende Raads- en Kamerleden mogen niet verbaasd kijken als er op zijn Engels met blackberries gereld wordt of dat er Parijse no go gebieden ontstaan. Hangjongeren zijn afgeschreven en hebben nu het etiketje criminele jeugdbende waartegen het offensief Operatie Mammoet is gestart. Na een politiesuccesje worden billboards in de straat geplaatst, met het gevolg dat huizenkopers een wijkje omlopen.
Sinds kort opereren jongerenwerkers in vliegende teams, maar hoe kan dan een extremistische eenling zonder achtergrondkennis van de (jonge) individuele burger worden herkend.
Wij willen ons grote VS-broertje met gevangeniscijfers verslaan. Zet de gevangenissen maar alvast open, plaats stapelbedden en schop de Belgen en burgers zonder identiteitsbewijs over de bewaakte grenzen.
Verheerlijkt wrijven enkele raads- en parlementsleden zich in hun handen en dromen over hun komende verkiezingsretoriek: ‘We hebben gelijk. Langer en harder straffen. Grondwet, wanneer heb je die nou nodig? Gooi de rechtsstaat in de gracht.’ Heet dat niet: ‘met voorbedachten rade’?
Gemeenteraad ga door met het 8zaam in de Zoutkeetsingel weggooien van het badwater met Schilderswijksjeugd. Dat heet vooruitgaan.

P.S. Voorlopig verhuis ik nog niet naar Helsingør of Oslo.
Gepubliceerd op Konfrontatie.nl 2011.09.06

Wurgende boa’s

Nana, mijn jachthond wil uitgelaten worden.
Een ontspannende wandeling kan ik bij al die stadsstress wel gebruiken, maar heb ik wel bij me …

1.            Identiteitsbewijs?
2.            Huissleutels?
3.            Mobiel om zo nodig 0900-8844 of 112 te bellen?
4.            Opruimingsmiddelen?
5.            Tuindeur niet vergeten dicht te doen (binnensluipingsgevaar).
6.            Portemonnee met bankpasje bij boodschappen doen (anders thuislaten!).
7.            Ov-chipkaart bij reizen. Opletten! Opgeladen? Foutloos in- en uitchecken.

Waar heb ik het ook al weer allemaal neergelegd? Ik raak de tel kwijt. Vergeet ik niets? Er bestaat een groot risico een boa tegen te komen.
Nee, ik bedoel niet de in de gracht zwemmende wurgslang omsingelt door ruim twintig man/vrouw politie. Deze door een voorbijganger en mij gevangen boa, waarvan de politie de media-eer opstreek, bleek een python te zijn. Foutje.
Al kun je deze wurgslangen vergelijken met die andere boa’s of wel buitengewoon opsporingsambtenaren. Die boa’s kunnen je ook wurgen als je je identiteitsbewijs niet bij je hebt, je vervoersbewijs niet klopt of een ander ernstig delict begaat. Ze houden van het platleggen van het OV en stralen uit dat jij maar moet bewijzen dat je niets strafbaars hebt gedaan.
Enkele weken geleden was ik getuige hoe een zwaar gebouwde HTM-boa in burger met zijn onderarm een heel wat lichter gebouwde man met een kleurtje tegen de keel drukte zodanig dat het tramraam uit zijn sponning sprong. Dit gebeurde in het bijzijn van zijn, van hem door boa’s gescheiden, kinderen. Ik voel hun hartjes nog bonken.
Een andere soort wurgslang kan je opwachten of besluipen en heeft ook geen empathie. Deze, met te hoge snelheid, tegen het eenrichtingsverkeer inrijdende, stalkende boa’s zijn uit op bezitters van poepende honden. Daarbij gaan zij ervan uit dat het baasje geen opruimingsmiddelen bij zich heeft, de hondenfecaliën niet opruimt en liefst zonder identificatiebewijs, want dat smaakt beter. Ze houden van provoceren totdat je een onvertogen woord gebruikt en dat woord is niet de-escaleren. Dit soort boa’s hebben bij mij pech. Ik ruim op en train me in juist woordgebruik. Bang ben ik voor de OV-Boa, want goed in- en uitchecken lukt me niet altijd. Daar is al aardig wat op verdiend.
Jammer dat het rapport ‘menselijke mogelijkheden van bij dieren ingeplante chips’ nog op zich laat wachten. Na menselijke invoering hoef ik niet meer naar mijn identificatiebewijs te zoeken en niet bang te zijn dat het in- en uitchecken fout gaat. Boa’s kunnen wellicht als tussenoplossing op afstand hondenchips scannen. Of breng ik deze boa’s en AIVD op een idee? Mijn verwachting is, dat het pas ingevoerd gaat worden als de OV-chipkaart eindelijk goed functioneert.
Dit heet vooruitgang.