Finn Lynge 1933 - 2014

In Memorium

Nuuk, 22 April 1933 - Qaqortoq, Greenland, 4 April 2014

Finn Lynge passed away in the South of Greenland aged eighty. We not only lost an extraordinary man. He was an exceptional Greenlandic world citizen, advocate for the environment and the indigenous rights and a man who saw the big picture.

He visited the Netherlands many times to participate in sessions of the International Court of Justice in The Hague, the International Whaling Commission, to give lectures, and in the last years in relation to the Earth Charter in which he actively participated. He tried to get other Greenlanders involved in the Earth Charter and brought in Narsaq Agenda 21 in practice.
He made the Greenlandic government aware of the exhibition of human remains in the West-Frisian Museum in Hoorn, The Netherlands which claimed these belong to a Greenlander. Do to investigation by the Greenlandic government it became clear that the remains are not from a Greenlander.
Since we met in Echternach, Luxembourg, in the nineteen eighties, he has learned me a lot. We often discussed the developments around the so called seal issue. The last years he got tired fighting against the import ban on skins of seals (now even a ban on all products of seals). This ban has enormous impact on Inuit in the Arctic who depend on the hunt on seals. But in the EU there is little understanding. Everyone who fights for animal rights should read his book Arctic Wars, Animal Rights, Endangered Peoples (1992).
Finn was a teller of many anecdotes. Once a friend and I met him in the streets of Helsingør and visited him. Finn showed my friend his bone of a walrus penis. My friend earned one point by recognizing this. After that came an auditory ossicle of a whale. Another point. Then came a hair of a mammoth… Then there was the repeated  anecdote about kasuutta (cheers) and op je gezondheid (to your health), which are pronounced in a similar way, which is perhaps explained by the Dutch roots of whalers and traders visiting the west coast of Greenland in the seventeen century before priest Hans Egede landed near Nuuk on a “Dutch” vessel in 1721.

Besides The Hague and Brussels we met mostly in København, the last time in 2010 during the presentation of a new book. In 2008, when he became 75, I was present at his symposium in Narsaq. From there, he went to København and we travelled together, but no place to sit together. So during the whole flight from Narsarssuaq to Kastrup we stood in the isle in the middle of the plane discussing as Finn wrote: “our common efforts to understand our own time”.

I will miss his inspiring talks and hope that his legacy will live on. I wish a great deal of strength to Rie, family, friends and the Greenlandic community.

Govert de Groot, Arctic Peoples Alert

Groenland contra Greenpeace

De actie van Greenpeace tegen Groenland is buiten proportie. Oliewinning voor de kust van Groenland heeft verschillende kanten en is heel wat gecompliceerder dan dat het door Greenpeace wordt voorgesteld.

Ook Arctic Peoples Alert is tegen boringen in het Noordpoolgebied en ziet dat het kwetsbare Arctische ecosysteem waar inheemse Arctische volken voor hun voortbestaan afhankelijk zijn, op verschillende plaatsen al ernstig is aangetast. Een dilemma, maar het is vanuit welk perspectief je de zaak met respect voor inheemse volken wilt bekijken.

Door schade en schande níet wijzer geworden, gaan we in het Westen door met intensief gebruik van niet-duurzame brandstoffen, die daarvoor gewonnen moeten worden. Ook vertellen (opleggen) wij, niet meer weten wat natuur is, anderen hoe zij moeten leven, zoals geen olie-exploiteren of zeehondenproducten verhandelen.

De geopolitieke verhoudingen waren zeer waarschijnlijk anders als in de zeventiende eeuw Nederland bereid was geweest om op Groenland het evangelie te verkondigen. Ofwel waren wij de kolonisten van Groenland. Voordat de Denen Groenland zich toe-eigende, hebben de Nederlanders onder meer geld, handel, alcohol, muziek, ziekten, wapens en militarisering geïntroduceerd. Ook hebben onze voorouders voor de Groenlandse westkust de populatie walvissen behoorlijk uitgedund. In de Europese Unie lopen wij op dit moment, als beste jongetje van de klas, voorop om de Groenlandse Inuit de handel in zeehondenproducten onmogelijk te maken, terwijl de zeehondensoorten voor de Groenlandse kust niet bedreigd zijn. Daarnaast dragen wij op Groenland en de rest van de Arctis bij aan versnelde klimaatverandering en chemische vervuiling. Deze WIC-mentaliteit heeft voor de 60.000 inwoners grote gevolgen. Door onder meer de onzekere toekomst, zoals verkorte periodes zeeijs waardoor het niet mogelijk is voldoende zeehonden - het dagelijks brood voor mens en hond - te jagen, neemt het aantal zelfdodingen schrikbarend toe.

Inheemse Arctische volken, waaronder Inuit op Groenland of Nenets in Noordwest-Rusland, hebben niet de soevereiniteit over hun woongebied. Zij staan voor het voldongen feit dat exploitatie van grondstoffen niet tegen te houden is. Wel willen zij dat het op de veiligst mogelijke en milieuverantwoorde manier plaatsvindt en zelf dat gebeurd op veel plaatsen in de Arctis niet.

Groenlanders willen, net als veel andere inheemse volken, onafhankelijkheid van hun voormalige koloniale macht Denemarken. Op 21 juni 2008 zijn zij daar een stapje dichterbij gekomen. Om daadwerkelijk (economisch) onafhankelijk van Denemarken te kunnen worden zullen zij meer inkomsten moeten verkrijgen en dan kun je om de exploitatie van grondstoffen niet heen.

Natuurlijk valt op veel exploitatiemaatschappijen het nodige af te dingen op hun werkwijze. Om toezicht op de exploitatie door Cairn Energy te houden heeft de Groenlandse regering Noorse consultants en Canadese autoriteiten ingeschakeld. Ook Arctic Peoples Alert is bij voorkeur tegen olie-exploitatie in Groenlandse wateren, maar vindt ook dat inheemse Arctische volken recht op zelfbeschikking hebben, die hun eeuwen ontzegd is.

Greenpeace heeft geprobeerd om met de Groenlanders in gesprek te komen. Echter Greenpeace heeft op Groenland en bij andere inheemse Arctische volken bepaald geen goede naam. Het is dan ook begrijpelijk dat zij de uitgestoken hand hebben afgewezen.
Arctic Peoples Alert roept op tot dialoog. Inheemse Arctische volken en internationale milieuorganisaties hebben elkaars steun nodig om de op handen zijnde geopolitieke veranderingen in het Noordpoolgebied in goede banen te lijden.

Gepubliceerd op Konfrontatie, augustus 2010.